Engizisyon mahkemesinde yargılanan İtalyan matematikçi, fizikçi, astronom, filozof Galileo Galilei  ‘E pur si muove’ (ama dönüyor) derken ne kadar özgürdü?  İnsanlar, hakça eşit ve özgür doğar. Fakat insanoğlu eşit maddi imkânla doğmaz ve çoğu insan istediği hayatı yaşayamaz. Öyle ise medeniyet yokken insan çok daha özgürdü. Çünkü en ilkel zamanlarda daha eşit bir hayat hâkimdi. Bundandır ki S. Freud’ un söylediği gibi insanların çoğu özgürlüğü gerçekten istemezler çünkü özgürlük sorumluluk gerektirir ve insanların çoğu bundan korkar.

    Günlük yaşamımızda bizi mutlu kılan bir gruba dâhil olmamızdır. Böylelikle yalnızlığın acısından kurtulmuş oluruz. Devletin, dinin, ailenin içinde olmak bunun ilk adımıdır. Ben şahsen kendini özgür hissetmeyen insanların refahın, bolluğun ve kanunsuz olmayan yaşantıların da özgürlüğü bulamamanın acısını fiziki eylemden değil de düşünce yoksunluğundan kaynaklandığına kanaat getiriyorum. O zaman da şunu soruyorum:

     Açlıktan, soğuktan ölen bir kimse için düşünce özgürlüğünün ne anlamı olur?

     İnsan hiçliğin ve özgürlüğün verdiği karmaşada kendi değerini yaratma ile karşı karşıya kalarak kendi kendinden kaçar. İnsanın en büyük çatışması ölümü kabul edememesidir. Böylelikle özgürlük adına ruhunu yaratır. O zaman özgürlük başkasına zarar vermeyen her şeyi yapmak mıdır? Özgürlük nerede başlar nerede biter? J. J. Rousseau’ nun Toplum Sözleşmesi’nde dediği gibi ‘insan özgür doğar, oysa her yerde zincire vurulmuştur.’

     Aslında özgürlük tam olarak tanımlanamaz. İnsanın varoluşu özgürlüğün kendisidir. En kısa deyiş ile insan özgürlüktür. ve insanı kurtaracak yine sadece kendisidir.

     J. P. Sartr ‘İnsan Tanrı olmayı özleyen varlıktır.’ demiştir. ‘İşgal Altındaki Paris’ metninde de şunları söylemiştir:

     ‘Hiçbir zaman Alman işgali döneminkinden daha özgür olmadık. Tüm haklarımızı ve her şeyden önce de konuşma hakkımızı yitirmiştik; her gün aşağılanıyorduk. Susmamız gerekiyordu. Her yerde, duvarlarda, gazetelerde, ekranda, istilacıların bizimle ilgili olarak o iğrenç yüz karşımıza çıkıyordu. İşte tüm bunlar dolayısıyla özgürdük. Çünkü Nazi zehri düşüncelerimize kadar sızıyordu ve her doğru düşünce bir fetihti. Çünkü mutlak güce sahip bir polis bizi susmaya zorluyordu. Her söz bir ilkenin ilan edilmesi gibi çok değerli bir şey oluyordu. Çünkü izleniyorduk, her bir eylemimiz bir angajman ağırlığı taşıyordu.’ Kapitalizm iş araçlarına, işçide ücretine sahip olmakta özgürdür. Bunun sonucu olarak, mal mülk hakkı, toplumsal eşitsizlik düzenini sürdürmeye varıyor.     

     Bugünün yaşantısı ile hisler yok oluyor. Teknoloji duyguları köreltiyor. Gerçekle, içinde yarattığımız simülasyon dünyanın, karanlık çağını yaşıyoruz. Ama özgür müyüz? Asla değiliz. Kapital bir kara delik var yan bahçemizde.

     Benim şahsi inancım gerçek nedir diye sorduğumda? Ne yaşıyorsun gerçek odur cevabını veririm. Ve bu dünyada kötülerin değil her zaman iyilerin kazandığına inanırım.