Para Başarının Ödülüdür.

                   Gündüz vakti Atina sokaklarında elinde bir fener ile dolaşan Diyojen, aydınlıkta fener ile ne yaptığını soranlara ’adam arıyorum’ yanıtını vermiştir. Aradığı erdemli, iyi, gerçeği söyleyebilen bir insandır.

     İnsan hayatının en büyük amacı nedir?

     Paranın gücüne sahip olabilmek midir?

     Diyojen şöyle der:

     ‘İnsanlar mallarını, mülklerini zincirlerle, kilitlerle saklarlarken hiç çekinmeden bedenlerini ve ruhlarını açıkta bırakırlar.’ Sokaklarda, bir fıçı içinde yaşayan evsiz, hatta meczup, insanları kızdıran ‘bir deli’ gibi algılansa da dünyanın bir ucundan hayata dair bazı cevapları öğrenmek adına gelinen bir öğretmendir O.

     Zamanın Büyük İskender’i de onu görmek için Korinthos’a gelmiştir. Diyojen’i yarı çıplak halde yere uzanmış güneşlenir halde bulmuşken onun kendisinden bir isteği olup olmadığını sormuştur. Diyojen de kendinden emin, istifini bozmadan ‘gölge etme başka ihsan istemem.’ Cevabını vermiştir. Bu onun dünyevi değerleri ne kadar küçümsediğini gösterir.

     Diyojen’in bu tarihi sözünden sonra Büyük İskender adamlarına dönüp şunu der ve oradan çekilir.

     ‘Eğer İskender olmasaydım Diyojen olurdum.’

     Var olmanın paranın gücünden geçtiği her devirde hiciv yeteneğini tarihe yazdırmış kinik felsefenin kurucusu ‘sen beni aşağılayabilirsin ama ben aşağılanmam.’ Diyerek hiçbir zaman mütevazı ve uyumlu olmaya çalışmamıştır. Oysa ki yokluk çeken fakirler pek çok kez zenginlerin oyuncağı olmuşlardır. 

     Matruşka gibi iç içe geçmiş ömrümüz ‘satın almak’ üzere çıktığımız bir yaşam yolculuğudur. Hayat insanlara namus ile çalışacak bir hak tanımayabilir:

     Çünkü hayat insandır ve insanda var olmuş en acımasız varlıktır.

     Cinayetlerin, katliamların, savaşların birincil nedeni paradır. Şu unutulmamalıdır ki o da paranın her şeyi satın alabilecek gücünün olmadığıdır. Çünkü satın alınamayacak tek şey hislerdir.

     Diyojen’ in bir başka konuşması ile yazımı sonlandırmak istiyorum.

     ‘ Bir gün Diyojen’e şarap verirler. O da şarabın hepsini yere döker. Neden şarabı döktün diye soranlara ‘eğer hepsini içseydim sadece şarabı değil kendimi de kaybetmiş olurdum.’ Der.